Ggo's anno 2018

Standpunt | Jaargang 2017
Ggo's anno 2018. Tijd voor een grondige herziening.

Evenementen 

Een van de grootste uitdagingen in de 21ste eeuw is het op een meer duurzame wijze voeden van een nog steeds groeiende wereldbevolking. Ggo-technologie wordt in deze context vaak genoemd, vreemd genoeg enerzijds als deel van de oplossing maar anderzijds ook als obstakel dat een oplossing in de weg staat. De reden voor deze tegenstelling is dat de discussie meestal over andere elementen gaat dan de ggo’s zelf. Ze gaat bijvoorbeeld over monoculturen, herbicidengebruik of over negatieve gevolgen van de ggo-regelgeving. De regelgeving duwt de technologie immers in handen van kapitaalkrachtige multinationale bedrijven en beperkt in bepaalde gevallen het aantal rassen dat op de markt kan worden gebracht.

Bovendien zetten nieuwe technieken zoals genome editing de regelgeving onder druk. In veel gevallen leiden deze nieuwe technieken tot planten die ook als gevolg van klassieke veredeling kunnen ontstaan. Als we een grotere diversiteit aan zaadbedrijven en aan robuuste rassen willen om de landbouw duurzamer te maken, dan is het hoog tijd om wat we in de afgelopen decennia over ggo-technologie hebben geleerd in de Europese regelgeving te verwerken.

Dit standpunt geeft inzicht in de ggo-technologie en -regelgeving en besluit met aanbevelingen voor toekomstig beleid.

Documenten bij dit project

Auteur

  • Godelieve Gheysen
  • René Custers
  • Dominique Van Der Straeten
  • Dirk Inzé