Klinkende Kennis

Het lijkt aannemelijk dat artificiële intelligentie muziek kan ‘genereren’, al zal dan gediscussieerd kunnen worden over de definitie van muziek. Maar kan AI ook op de een of andere manier met de betekenis van muziek omgaan en niet alleen de klankvorm of de hiërarchische onderliggende structuur? Dit werpt natuurlijk heel wat vragen op, onder andere: wat is betekenis (van muziek)? en hoe kan AI in het algemeen met betekenis omgaan? Naast deze fundamentele vraag, wil deze duolezing ook inzoomen op de vraag hoe AI de menselijke componist/uitvoerder kan ondersteunen (eerder dan vervangen).

De Alamire Foundation, KU Leuvens centre of excellence voor het onderzoek en de valorisatie van muziek uit de Lage Landen stelt zijn onderzoeksproject Library of Voices voor en brengt een installatie mee die de bezoeker instrumenten aanreikt om dieper binnen te dringen in de structuur van polyfone muziek. De combinatie van cilindrische anamorfosen en gelaagde klank daagt de bezoeker uit zijn perceptie van beeld en klank in vraag te stellen en opnieuw te ‘kalibreren’. In de installatie zingen de vijf vocalisten samen maar zijn ze ieder ook apart te horen en te zien. Net zoals de cilindrische spiegel in de 17de-18de eeuw als object gekoesterd en bewonderd werd in een Wunderkammer, zo wordt DIORAMATIZED #03 van Rudi Knoops door zijn nadrukkelijke vorm zelf een precieus object dat de bezoeker uitdaagt te kiezen tussen verwondering en inspectie.

Naar aanleiding van het symposium belichten onderzoekers van het Orpheus Instituut de systemische en creatieve verbindingen tussen artistieke praktijk en wetenschappelijk/academisch onderzoek zoals die zich voordoen binnen het kader van Artistiek Onderzoek. Daarbij gaat bijzondere aandacht naar de relatie tussen vernieuwende (artistieke) en bestaande (wetenschappelijke) onderzoeksmethodes en naar de rol van inter- en transdisciplinariteit.

Lezing gevolgd door live performance.

Wanneer men de lichtsignalen van hemellichamen van soms diep in de kosmos omzet in al dan niet getransformeerd geluid, ontstaat een bij momenten betoverende symfonie. En wat meer is, de praktijk om wetenschappelijke data om te zetten in geluid (i.p.v.in beeld of grafieken) levert soms verrassende inzichten op. Katrien Kolenberg ziet hier wel muziek in. En omgekeerd inspireren kosmische signalen Jan Van Landeghem tot muziek. Zijn polysystematiek is een compositiemethode – of is er meer aan de hand?

Verschillende synergieën zullen aan bod komen, evenals de essentiële vraagstelling: hoe en waarom?

Als illustratie voert Trio Landini Jan Van Landeghem’s 3de pianotrio uit met: Jenny Spanoghe (viool), Geert de Bièvre (cello) en Paul Hermsen (piano).