Psychochirurgie: verleden, heden & TOEKOMST

Hersenen zijn gedurende de hele geschiedenis als iets mysterieus beschouwd, de link tussen geest en materie, en vele filosofen en hersenwetenschappers hebben hun hele leven gewijd aan het ontrafelen van dit enigmatische orgaan. Dankzij nieuwe wiskundige en technologische bevindingen in de 20ste eeuw is er een ware revolutie aan de gang in het hersenonderzoek, wat voor het eerst toelaat om hersenen te beinvloeden op een min of meer controleerbare manier. Is het mogelijk in beperkte mate te voorspellen wat hersenmanipulatie in de toekomst kan bieden? En wat zijn de voordelen en risico’s die globale hersenbeinvloeding met zich meebrengt?

Dirk De Ridder (°1966) is professor hersenchirurgie verbonden aan de universiteit van Otago in Nieuw Zeeland. Zijn onderzoek is voornamelijk gericht op het beter begrijpen en behandelen van fantoompercepten zoals fantoompijn en oorsuizen, maar ook naar zelfbewustzijn en verslaving.

Als emergentistisch monist benadert hij het brein zoals een automechanieker, en probeert fantoompercepten, verslaving, en problemen van het zelfbewustzijn te behandelen met niet-invasieve hersenstimulatie evenals het implanteren van electroden in de hersenen.

Dit heeft het geleid tot de ontwikkeling van nieuwe manieren om met de hersenen te communiceren, in een taal die ze verstaan, zoals burst stimulatie, en de nog in ontwikkeling zijnde noise stimulatie, eerder dan de hersenen plat te leggen.