De Fondsprijzen zijn prijzen die voortkomen uit de legaten die aan de Academie werden toevertrouwd.
Octaaf Dupont-prijs
Deze prijs wordt afwisselend toegekend door de KVAB, de ARMB, de ARB en de KAGB.
Oproep jaargang 2025: aanvragen zijn nog mogelijk en moeten ons bereiken voor 31-03-2025.
Prijs voor onderzoek in het gebied van de menselijke en dierlijke
fysiologie en fysiopathologie met toepassing van biotechnologische
methoden.
Geert van Loo werd geboren in 1971 in Gent. Hij behaalde een Master in
de Bio-ingenieurswetenschappen in 1994, een Master in de Biotechnologie
in 1996, en een PhD in de Biotechnologie in 2002, alle aan de
Universiteit Gent.
Tijdens zijn PhD in de onderzoeksgroep van
Prof. Peter Vandenabeele (Universiteit Gent en VIB) deed Geert van Loo
onderzoek naar de signalisatie en moleculaire mechanismen die instaan
voor het proces van apoptotische en necrotische celdood, en naar de
betrokkenheid van de mitochondriën in beide processen. Hierna deed Geert
een postdoc aan het European Molecular Biology Laboratory (EMBL), in de
onderzoeksgroep van Prof. Manolis Pasparakis, waar hij werd
geïntroduceerd in “state of the art” gen-targeting technologie met als
doel, in proefdieren, de specifieke functie van bepaalde signaalcascades
in vivo te bestuderen. In 2006 keerde Geert van Loo terug naar de
Universiteit Gent en het VIB, waar hij toetrad tot de onderzoeksgroep
van Prof. Rudi Beyaert, en dankzij een FWO Odysseus beurs een eigen
onderzoekslijn uitbouwde. In 2011 werd Geert van Loo Professor aan de
Universiteit Gent, en in 2015 groepsleider aan het VIB.
Prof.
Geert van Loo doet onderzoek naar de in vivo moleculaire mechanismen
betrokken in de activatie van en de controle over ontstekingsreacties.
Voor deze studies ontwikkelt de groep genetisch gewijzigde muizen
(defect of mutant in welbepaalde signaaleiwitten) die worden bestudeerd
in specifieke muismodellen voor humane (auto-immuun) ontstekingsziektes
zoals reumatoïde artritis, multiple sclerose, diabetes, en de ziekte van
Crohn.
De regeling van Ca2+ signalen door anti-apoptotische Bcl-2-familieleden en IP3R/Bcl-2-complexen
In 1997 startte Geert Bultynck als IWT-laureaat bij Prof. De
Smedt en Parys (Laboratorium voor Fysiologie, KULeuven). Het doctoraat
handelde over de regeling van inositol 1,4,5-trisfosfaatreceptoren (IP3Rs),
intracellulaire Ca2+-vrijzettingskanalen, door immunofilines
en werd bekroond door Fujisawa GmbH en Koninklijke Academie voor
Geneeskunde. Als FWO-postdoc deed hij pionierswerk op IP3Rs in
gecontroleerde celdood. In 2003, trok hij als BAEF fellow, voor 3 jaar
naar het labo van Prof. Cyert (Stanford, CA), waar hij twee nieuwe
calcineurin-doelwitten heeft geïdentificeerd.
In 2008 werd
hij benoemd als professor in de graad van docent. Onder impuls van zijn
vroegere promotor Humbert De Smedt startte hij met het onderzoek van
anti-apoptotische Bcl-2-familieleden in de regeling van Ca2+-signalen.
Dit project resulteerde in vruchtbare samenwerkingen met o.a. Dr.
Distelhorst (Cleveland, CA), Dr. Bootman en Dr. Roderick (Cambridge, UK)
en Dr. Mehtner (Dusseldorf, Duitsland). In samenwerking met U.Z. Leuven
en U.Z. Gent is het de bedoeling om IP3R/Bcl-2-complexen te
verstoren en excessieve Ca2+-signalen uit te lokken in
Bcl-2-afhankelijke kankers. In het kader van de "life-or-death"
beslissingen in cellen startte hij een project i.v.m. de rol van Ca2+
en IP3Rs in autofagie, een essentieel proces voor
celhomeostase gedurende stress condities. De Toelage van het Fonds
Octaaf Dupontfonds 2010 zal aangewend voor deze projecten.
In
samenwerking met Prof. Leybaert (Universiteit Gent), zorgde hij tevens
voor de verdere uitbouw van de onderzoeksprojecten van Prof. Himpens
over hemikanalen. In Hier wil hij peptide tools ontwikkelen om de
activiteit van deze kanalen te onderdrukken in pathofysiologische
omstandigheden. Tenslotte werkt hij samen met Prof. Conway (Oxford, UK)
voor de ontwikkeling van specifieke IP3R-inhibitoren.
Momenteel
heeft hij 40 peer-reviewed publicaties in internationale tijdschriften
en leidt hij met de steun van K.U.Leuven en FWO een dynamisch team van 2
laboranten, 5 PhD. studenten en 2 postdocs. Sinds 2010 behoort hij tot
de Editorial Board van Biology of the Cell. Op uitnodiging
van Prof. Leybaert is hij lid van het organiserend comité van de International
Gap Junction Conference 2011.
Homeostase en stamcellen in de darm: de rol van de Wnt-signalisatie pathway
De Dupontprijs 2001 wordt toegekend aan de heer Dr. Luc Leyns voor zijn onderzoeksproject "Homeostase en stamcellen in de darm: de rol van de Wnt-signalisatie pathway". Dit onderzoek situeert zich op het vlak van de cellulaire genetica. Het is een origineel en duidelijk omlijnd project, dat niet alleen zeer interessant, maar ook erg ambitieus is.
De heer Leyns (°1964) studeerde in 1986 met grootste onderscheiding af aan de Université Libre de Bruxelles (ULB) als licentiaat in de Biologische Wetenschappen. In 1991 behaalde hij, opnieuw met de grootste onderscheiding, zijn doctoraat in de Wetenschappen, meer bepaald in de Moleculaire Biologie. Hierna verrichtte hij postdoctoraal onderzoek in Mexico (1991-1994) en in California, in het laboratorium van de befaamde Dr. E. De Robertis (1994-1998). Luc Leyns publiceerde reeds in het toonaangevende tijdschrift Cell. Hij is thans docent aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB), verbonden aan het laboratorium Cellulaire Genetica.
De rol van een nucleair inhibitor van proteïne fosfatase-1 (NIPP-1) in celdeling en gentranscriptie