In memoriam Wim Henderickx

Wim Henderickx studeerde compositie bij Willem Kersters aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Daarnaast studeerde hij ook percussie aan dezelfde Hogeschool. Hij volgde masterclasses compositie in Darmstadt (1988), en legde zich toe op de studie van sonologie aan het Ircam in Parijs (2001-2002) en aan het Conservatorium in Den Haag (2002-2003).

Hij startte zijn carrière als paukenist bij het Nieuw Belgisch Kamerorkest, later de Beethoven Academie. Hij werd docent muziekanalyse en compositie aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen in 1995. In 2001 werd hij aangesteld als hoofddocent compositie aan het Conservatorium van Amsterdam. Sinds 2000 leidde hij de jaarlijkse zomer-compositiestage SoundMine voor jongeren bij Musica in Neerpelt.

Hij was Artist in Residence bij Muziektheater Transparant (vanaf 1996), en bij de toenmalige deFilharmonie, nu het Antwerp Symphony Orchestra (vanaf 2013). Daarnaast ontwikkelde hij vruchtbare en langdurige samenwerkingen met vele binnen- en buitenlandse orkesten, ensembles, kamermuziekgroepen, zangers en instrumentalisten.
Hij werd bekroond met de Jeugd en Muziekprijs Vlaanderen (1989), de Internationale compositieprijs Vlaanderen-Quebec in Canada (1993), en de driejaarlijkse prijs Eugène Baie van de Provincie Antwerpen voor een talentvol Vlaams kunstenaar (1999).
Hij werd ook laureaat van de KVAB in 2002. Hij werd genomineerd voor de Vlaamse Cultuurprijzen in 2006, en verkreeg van zijn geboortestad Lier een Lifetime Achievement Award. In 2015 werd hij verkozen tot lid van de Klasse Kunsten van de KVAB. 

Wim Henderickx laat een rijk en gevarieerd oeuvre na. Zijn stijl wordt gekenmerkt door een niet-aflatende zoektocht naar een spirituele kern in de mens. Daarbij zocht hij vooral aansluiting bij de Oosterse spiritualiteit, na reizen door India en Nepal.
Zijn achtergrond als percussionist leidde tot een tweede belangrijk kenmerk van zijn schriftuur: een levendige, ritmisch bijzonder actieve gestiek, en een quasi-bedwelmende energie. Beide inspiratiebronnen komen samen in een vindingrijk en authentiek gebruik van niet-westerse slagwerkinstrumenten. Hij integreerde ook doeltreffend elektronische geluidstechnieken.

Tot zijn belangrijkste werken behoren Mysterium voor 10 houtblazers (1989), Le Visione di Paura voor orkest (1990), drie ragas voor orkest (1995-1996), de zevendelige Tantric Cycle (2004-2010, met onder andere het orkestwerk Tejas), en de Symphony I voor orkest, waarvan de creatie elektronisch en visueel door hem verrijkt werd tot een heuse belevenis.

Hij was gedurende zijn volledige loopbaan actief als componist voor Muziektheater. Tot de belangrijke titels behoren: Triumph of Spirit over Matter (1996-1999), Achilleus, opera voor jongeren (2001-2002), Void (of Sunyata) (2007), en de recent gecreëerde en succesvolle avondvullende opera De Bekeerlinge (dit werk kent in 2023 een Franse première). Vele werken werden op CD uitgebracht. Zijn partituren werden uitgegeven door het Noorse Norsk Musikverlag.

Ons land verliest één van zijn grote kunstenaars. Hij zal ook herinnerd worden als een bijzonder hartelijk en oprecht mens, en door zijn vele studenten als een bijzonder empathisch pedagoog.