Uitreiking Frans Van Cauwelaertprijs

Herman Van Rompuy reikt de Frans Van Cauwelaertprijs uit aan Prof. dr. Philippe Tassin.

 De laureaat geeft een lezing getiteld: "Metamaterialen: wat de natuur niet kan, kunnen we zelf soms beter"

Philippe Tassin en de leden van zijn onderzoeksteam doen onderzoek naar nieuwe gestructureerde optische materialen. Natuurlijke materialen hebben zeer interessante optische eigenschappen, die aan de basis liggen van zowel baanbrekende wetenschappelijke experimenten als consumententoepassingen zoals bijvoorbeeld microscopen, optische vezels voor het internet en schermen voor tv’s en mobiele telefoons. Maar natuurlijke optische materialen kennen ook hun beperkingen: de kleurenweergave van tv-schermen is niet perfect en de capaciteit van een optische vezelverbinding is beperkt. Deze beperkingen kunnen opgelost worden met behulp van artificiële materialen, ook metamaterialen genoemd, die bestaan uit vele kleine elektrische circuits i.p.v. uit atomen. Met metamaterialen kunnen optische eigenschappen bekomen worden die niet bestaan in natuurlijke materialen of die veel sterker zijn dan in natuurlijke materialen. Een eerste voorbeeld van metamaterialen die door Philippe Tassin werden ontwikkeld zijn metamaterialen waarin licht zich opmerkelijk traag voortplant. Een aantal jaar geleden ontwikkelde hij met zijn medewerkers een materiaal waarin elektromagnetische golven zich 100.000 keer trager voortplanten dan in vacuüm. Een tweede type metamaterialen waar hij aan werkt zijn instelbare metamaterialen gebaseerd op grafeen. Grafeen bestaat uit één enkel laagje koolstofatomen en heeft zeer interessante eigenschappen. Met behulp van grafeen is het mogelijk om metamaterialen te ontwerpen waarvan de eigenschappen veranderd kunnen worden. Tenslotte werkt het onderzoeksteam van prof. Tassin aan het ontwerp van optische toepassingen met behulp van transformatieoptica. Dit is een methode die technieken van de algemene relativiteitstheorie van Einstein leent om lichtstralen in willekeurige paden te laten bewegen. Onder andere gebruikten ze transformatieoptica om de emissie van licht te verbeteren, om licht op een chip te manipuleren en om de reflectie van licht op een metamateriaal te wijzigen.