Herlezingenreeks: David Gullentops
Lecture
Paleis der Academiën, Brussel
Emile Verhaeren (1855-1916) is wellicht een van de meest vooraanstaande Belgische (Franstalige) dichters. Zijn omvangrijk oeuvre wordt over het algemeen herleid tot de lofzang der liefde in de trilogie Les Heures, en tot de sombere evocatie van de uittocht van het platteland naar de stad tijdens de industriële omwenteling in Les Villes tentaculaires. Deze gedichten worden bestempeld als hartstochtelijk en romantisch geëngageerd. Ze gaan in tegen het gangbare taalgebruik (“tentaculaire”) en metrum (polymetrische verzen). Dit wijdverspreide beeld stemt niet noodzakelijk overeen met de teksten zelf, zoals vooral blijkt uit “C’est la ville de la douleur” (1897). De herlezing van dit gedicht staat ons toe om de sociale en politieke context, de filosofische achtergrond, en de esthetische opvatting van de dichter te belichten. Zo kan worden ingegaan op de formele eigenschappen van de tekst, die op een subtiele manier niet alleen een utopische boodschap verkondigt, maar voornamelijk, zoals het de poëzie betaamt, aanzet tot anders denken en handelen.